Druk op enter om de resultaten te tonen of ESC om te annuleren.

Huh, mezelf evalueren?

De studenten van de cursus Beeldcultuur evalueren zichzelf aan het slot van de cursus. Dat is gemakkelijk gezegd, maar dan moet je wel wat te evalueren hebben en je wilt graag weten hoe je dat moet doen, jezelf evalueren.

Traditioneel formuleerde ik zelf de leerdoelen van mijn cursus en bedacht ik een valide toets die scoort in hoeverre een student de door mij geformuleerde leerdoelen daadwerkelijk heeft gehaald. Een cursus lang volgt de student dan braaf mijn colleges en bestudeert h/zij de literatuur die ik heb uitgezocht. Een toets is dan vaak niet meer dan een proeve in hoeverre de student erin is geslaagd om mij te imiteren. Het wordt tijd om deze procedure te flippen.

Wat moet ik evalueren?

De cursus Beeldcultuur heb ik verdeeld in drie inhoudelijke blokken:

  1. Wereldbeelden en vertelwijzen.
  2. Hoe vormen we betekenis?
  3. Capita selecta beeldcultuur.

Na elk blok vraag ik nu aan de studenten om zelf hun eigen leerdoelen te formuleren. Die leerdoelen groeperen zij rond vijf thema's:

  • Kennis en inzicht
  • Toepassen van kennis en inzicht
  • Oordeelsvorming
  • Communicatieve vaardigheden
  • Leervaardigheden

Het zelf formuleren van leerdoelen na afloop van elk blok dwingt de student om te reflecteren op de inhouden van dat blok en op zijn/haar mogelijkheden om die inhouden toe te passen. Ook vraagt deze stap om kritisch naar de inhouden van de afgelopen bijeenkomsten te kijken en zo mogelijk met alternatieven te komen (oordeelsvorming). En ten slotte zet de student zijn/haar communicatieve vaardigheden op een rijtje ( Hoe heb ik een blog geschreven en blogs van mede-studenten beoordeeld? Hoe heb ik mee gediscussieerd tijdens bijeenkomsten? Een voordracht gehouden?) evenals zijn/haar leervaardigheden: Hoe heb ik kennis gedeeld? Hoe heb ik creatief, kritisch en probleemoplossend gewerkt?

Mijn eigen ervaringen en die van studenten bij vorige cursussen over het regelmatig schrijven van een blog zijn erg positief. Reden om het schrijven van blogs ook nu centraal te stellen. Drie blogs schrijven studenten verplicht over een door mij gegeven onderwerp, ten minste twee blogs kiezen ze vrij - zeg maar een middenweg tussen 'zoek het zelf maar uit' en 'ik heb alles dichtgetimmerd'.

Hoe beoordeel ik mijzelf?

De student beoordeelt zichzelf aan het einde van de cursus in januari 2015. Daarvoor heb ik een oefentraject ingebouwd: beoordeel eerst minimaal vijf keer een mede-student alvorens je jezelf beoordeelt. Hoe? Bij het publiceren van een blog vraagt de student expliciet een mede-student om de blog te beoordelen aan de hand van drie aspecten die ik tevoren heb gegeven:

  1. Formele aspecten: leesbaarheid, effectief gebruik van (bewegend) beeld, schrijfstijl, structuur (inleiding, middenstuk, conclusie), prikkelende titel, verwijzingen en bibliografie volgens de APA-richtlijnen.
  2. Inhoudelijke aspecten: duidelijke reproductie van collegestof en besproken literatuur, kritische reflectie op de leerstof, beargumenteren van eigen standpunt, aandragen van nieuwe literatuur, toevoegen van originele inzichten.
  3. Ambitieniveau: bepalen van het ambitieniveau dat de mede-student klaarblijkelijk nastreeft. Onderbouw die inschatting en benoem mogelijkheden tot verbetering.

Vooral het derde punt is van groot belang: het ambitieniveau. De basis van elk leerproces lijkt me te zijn dat de gezel in eerste instantie zijn meester imiteert (imitatio). Een volgende stap is de meester kritisch te volgen met als uiteindelijke doel om de meester te overtreffen (aemulatio). Hieruit volgen dan drie ambitieniveaus:

Voldoende (6-7): Je hebt alle leerdoelen gehaald, de genoemde literatuur verwerkt, en je hebt je mondeling en schriftelijk adequaat uitgedrukt; de inhoud en toepassingen zijn een reproductie van de literatuur en de behandelde collegestof.

Goed (7-8): Je hebt alle leerdoelen gehaald, de genoemde en verwerkt, en je mondeling en schriftelijk adequaat en aantrekkelijk (boeiend) uitgedrukt; de inhoud en de toepassingen zijn een reproductie van de literatuur en de behandelde collegestof, waarbij kritische reflectie deel uitmaakt van elk onderdeel.

Excellent (8-9-10): Je hebt alle leerdoelen gehaald, de genoemde en nieuwe literatuur verwerkt, en je mondeling en schriftelijk adequaat en aantrekkelijk (boeiend) uitgedrukt; de inhoud en de toepassingen zijn niet alleen een reproductie van de literatuur en de behandelde collegestof, waarbij kritische reflectie deel uitmaakt van elk onderdeel, maar voegen hieraan originele inzichten toe.

Minimaal vijfmaal heeft de student geoefend in het beoordelen van een mede-student en in het bepalen van diens  ambitieniveau. Mij lijkt dat h/zij dan aan het slot van de cursus in staat is zichzelf te beoordelen.

Het cijfer

Omdat ik  de ambitieniveaus vooraf heb geformuleerd en hieraan een cijfer heb gekoppeld en de student minimaal vijf keer heeft geoefend  in het beoordelen van een mede-student, is het voor hem/haar eenvoudig om mij aan het slot van de cursus een zelfevaluatie in enigerlei vorm te communiceren en een eindbeoordeling voor te stellen, lijkt mij. Wil ik van die eindbeoordeling afwijken, dan heb ik mijzelf nu gedwongen om dat te beargumenteren. En zo hoort het ook.

Door ervaring en cursusexperimenten wijs geworden had ik het op deze wijze gedacht. Of de praktijk zo vanzelfsprekend is als ik mijzelf voorstel, zal de komende tijd blijken.

Reacties

Laat een reactie achter