Druk op enter om de resultaten te tonen of ESC om te annuleren.

Een nieuw begin

In het vorige semester flipte ik mijn cursus Mediawijsheid volledig. Dat was behoorlijk onverstandig. De studenten schrokken zich rot en ikzelf was niet flexibel genoeg om tijdens de cursus de opzet te veranderen. Nu, een nieuw begin met een andere cursus en andere studenten. Doel blijft hetzelfde: hoe kan ik mijn studenten geleidelijk mede-verantwoordelijk maken voor hun leerproces? Volg me gerust op dit spannende traject.

Het eerste college Beeldcultuur was afgelopen maandag, 25 augustus. Eerstejaars studenten cultuurwetenschappen volgen de cursus in dit 1e semester, als ook HBO-studenten die hun premasterjaar doen naast een paar studenten [filosofie, bestuurskunde, communicatiewetenschappen] die de cursus als keuzevak volgen. Het overgrote deel is vrouw. Natuurlijk logistiek geharrewar en even aan elkaar wennen. Veel geregel en een korte uitleg van mijn onderwijsvisie: ik wil studenten graag leren het zelf te doen, zodat de verantwoordelijkheid van alle facetten van het onderwijs/leerproces niet alleen op mijn schouders rust - een streven dat Maria Montessori (1870-1952) overigens al verwoordde.

De aanleiding

Het belang van studenten is een cursus te halen en uiteindelijk een diploma. Klassiek vormt de slimste weg om dat te bereiken de rol aan te nemen van een Middeleeuwse monnik.

copiist monnik
copiist monnik

De monnik kopieert boeken en dat is precies wat studenten altijd is geleerd: de docent kopiëren. "Vertel mij maar wat ik moet doen" en als docent heb ik dat jarenlang gedaan. "Ik vind dat je dit en dat moet je kennen. Dat vind je in die boeken en artikelen die ik voor je heb uitgezocht. In het college vertel ik er nog wel wat om heen. En geloof me, ik heb een mooie toets bedacht die laat zien of je mijn doelen hebt behaald." Zoiets dus.

Maar laten we eerlijk zijn. De samenleving is fundamenteel aan het veranderen en op kopiisten zit niemand meer te wachten. Willen we opleiden voor de toekomst, dan moeten  studenten mensen worden die - naast het hebben van enige inhoudelijke kennis - in staat zijn om kritisch en probleemoplossend te denken, die kunnen communiceren en die zichzelf en elkaar durven en kunnen beoordelen. Aan herkauwers hebben we niks. Dus moet ik mijn onderwijs gaan aanpakken en - vind ik - deels teruggeven aan de studenten, verantwoordelijkheden ook bij hen leggen.

Wat wil ik flippen?

Alle facetten van het onderwijs radicaal flippen, dat werkt niet echt, zachtjes gezegd. Dus vraag ik me af: waar leg ik allereerst de verantwoordelijkheid van de student?

 

Model Didactische Analyse van Van Gelder
Model Didactische Analyse van Van Gelder

 

Door mijn ervaringen met de geflipte cursus wijs geworden lijkt het me verstandig dat de studenten allereerst zelf verantwoordelijk zijn voor het bepalen van de resultaten. Anders gezegd, ik weiger ze een cijfer te geven. Iedere student sluit de cursus af met een zelfevaluatie en stelt mij - beargumenteerd - een cijfer voor. Vind ik dat z/hij dat niet kan waarmaken of dat z/hij zichzelf te laag inschat, dan is het aan mij om dit vervolgens te beargumenteren.

Gemakkelijk gezegd

Laat ik eerlijk zijn. Een kleine siddering ging door de collegezaal, toen ik dit meldde. Voorstelbaar, want "hoe moet ik in hemelsnaam mijzelf beoordelen? U bent toch de docent". Dus moeten we samen - de student en ik - instrumenten ontdekken die een zelfevaluatie aan het einde van de cursus mogelijk maken.

Bibliografie

Gelder, L. van (1972). Didactische analyse. Groningen: Wolters-Noordhoff.

Reacties

Laat een reactie achter